37

* می نویسم تا فراموش کنم، لکن می دانم این داغ فراموش ناشدنی ست *

هیچ وقت معنای اولاد صالح را درک نکرده بودم .. هیچ وقت این واژه واسم تا این حد ملوس نبود که بخوام خودم هم از ته دل بخوامش .. اما الان می دونم اگه اون کاری که تو با مامان و بابات می کنی، اولادم با من میکرد، دلم اونقدر می شکست که دلم نمی خواست حتی زنده باشم .. وای بر تو .. وای بر تو که پدر مریض و مادر بی توانت رو اینجوری می رنجونی و شکنجه می دی .. توی بی انصاف حتی یادت نمی یاد که بابات به خاطر راحتی تو، جوونیشو  ذره ذره داد و الان زمینگیر شده ..لعنت به تو که این همه خودخواهی .. این همه بی درکی .. این همه قدرنشناسی .. گریه ی مادرت ننگ تو باشه .. شکستن حرف تو گلوی پدرت ننگ تو باشه .. خدا لعنتت کنه .. خدا لعنتت کنه .. خدا لعنتت کنه .. حیف که دستم خالیه .. حیف که الان هیچم .. حیف که من واسه نجاتشون کوچیکم .. می دونم حتی لیاقت درد و دل کردن با خدا رو هم ندارم .. می دونم کسی که تارک الصلاة شده، دیگه حتی لیاقت سجاده و مهر هم نداره .. روسیاهی مگه شاخ و دم می خواد .. همین که دلت واسه یه لحظه با خدا بودن له له بزنه، می شی بی لیاقت .. می شی بی حرمت .. می شی هیچی .. الانم هر چقدر اینجا زجه بزنی و خدا خدا کنی می دونی لایق نیستی .. تو فقط مگس دور شیرینی هستی که وقتای نا امیدی یادت به خدا می افته و میشه آدم خوبه .. همین که کارت راه افتاد دیگه نه خدایی می شناسی نه امام حسینی که با این همه عظمتش به خواب توی بی لیاقت میاد و گوله گوله واسش اشک می ریزی ..

* دلم می خوادت .. با اینکه همه ی چیزای بالا رو نوشتم .. با اینکه می دونم یه بنده ی ناشکر و بی لیاقتم .. اما دلم می خواد باهات حرف بزنم .. دلم می خواد ازت کمک بگیرم .. دلم می خواد التماست کنم .. واسه ی همه اون چیزایی که امروز اتفاق افتاد و من هیچ کاری نمی تونم بکنم .. دلم می خواد التماست کنم واسه روزیی که دست تواه و من توی زیاد کردنش نقشی ندارم .. دلم می خواد التماست کنم .. به خاطر تک تک حرفای رکیکی که زد و دل اونا رو شکست .. می خوام بهت التماس کنم که راهی جلو پام بذاری واسه کمک بهشون .. من تنهام خدا .. من واسه این همه کار کوچیکم .. دستم کوتاهه .. تو را به عصمت زهرا کمکم کن ..

* امام حسینم .. قربونت بزرگیت بشم که کوچیکی منو ندیده می گیری و میای به خوابم و من باز همون آدم بی شرم و تارک الصلاة همیشگی هستم .. یادته تو خواب برگشتی .. یادته به خاطر من برگشتی .. یادته .. از بچه گی عاشقت بودم .. از روضه های خونه ی مامان جونم .. از عاشورا تاسوعای دم کوچشون .. واسم خاص بودی .. واسم معجزه گر بودی .. دوستت داشتم .. حالا بزرگ شدم .. اما بازم دوستت دارم .. عاشقانه .. می دونم حرمت شکنم .. می دونم بی حیا و بی شرمم ولی تو همیشه خوب بودی .. همیشه مهربون بودی .. امام حسینم .. دلم گرفته .. واسه کوتاهی دستم .. این همه زحمتمو کشیدن .. این همه جوونیشونو پام ریختن اما من الان شرمندشونم .. شرمندشونم که نمی تونم بزنم توی دهنش و یادش بیارم اونا پدر مادرشن .. نمی تونم بزنم توی دهنش که از گل نازکتر نباید به اونا بگه .. نمی تونم بزنم توی دهنش که اگر کسی شدی، اسم اونا پشتت بوده .. نمی تونم بزنم توی دهنش که موی سفید اینا به خاطر خنده ی راحت امروز تواه .. اگه بابات زمین گیره .. اگه مادرت ناتوانه .. به خاطر به بار نشستن تواه .. بی شرم .. خدا لعنتت کنه . خدا لعنتت کنه که حرمت سرت نمی شه .. حالا این وسط من موندیم و یک چشم کله خونی و یه سر در حال انفجار .. خدا لعنتت کنه خودخواه .. امام حسینم .. کمکم کن .. دستم به دامنت .. می دونم که تنها تو می تونی کمکم کنی .. باید کار کنم .. باید نون آور شم .. باید نجاتشون بدم .. کمکم کن .. کسی رو ندارم .. نه ضامن دارم .. نه نامه عمل دارم .. نه سابقه دارم .. نه پارتی دارم .. فقط تو می تونی .. ضامنم شو .. نه به خاطر خودم، به خاطر اشک امروز مادرم .. به خاطر سکوت امروز پدرم که از صدتا حرف بدتر بود .. کمکم کن .. من مرهم جز تو نمی شناسم .. تو بزرگی .. تو سروری .. تو ته تغاری خدایی .. دستم به دامنت آقا جون .. تو رو به حرمت این لحظه ها دست گداییمو رد نکن .. من محتاجم .. محتاج بی کس آقا..